Sir Alex Ferguson

Sir Alex Ferguson – człowiek legenda, szkocki piłkarz i trener, który przez 27 lat był menadżerem w drużynie Manchesteru United. Wielbiciel koni i dobrego wina. Profesjonalista nie bojący się wyzwań i trudnych decyzji. Znany z bezkompromisowości, impulsywności oraz agresji werbalnej. Osiem razy w trakcie kariery wyrzucony z boiska. Doceniony przez Królową Elżbietę II, która za zdobycie potrójnej korony (Pucharu Anglii, Mistrzostwa Anglii oraz Pucharu Mistrzów) w 1999 roku nadała mu tytuł szlachecki. Nagradzany i uwielbiany przez miliony. W swojej autobiografii lekko uchyla drzwi do własnego życia.

Autobiografia w głównej mierze obejmuje okres rządów sir Alexa Fergusona na Old Trafford. Autor wspomina najważniejsze oraz mniej istotne spotkanie meczowe. Przybliża sylwetki zawodników, współpracowników oraz osób najbliższych m.in.: Davida Beckhama, Christiano Ronaldo, Rio Ferdinanda, Wayna Ronney'a, Arsena Wengera, Rafa Beniteza, Ruuda van Nistelrooy, Jose Mourinho i Franka Lamparda. Ukazuje wzajemne relacje oraz subiektywny pogląd na ich temat. Swoje słowa poświęca również zakulisowym ciekawostkom, anegdotom, transferom oraz wydarzeniom, o których wrzało w całej prasie. Dzieli się swoimi przemyśleniami, spostrzeżeniami, refleksjami, krytyką oraz wnioskami.

Alex Ferguson w Manchester United rządził twardą ręką i w pewnych sytuacjach nie uznawał kompromisów. Zawodników traktował niczym surowy i wymagający ojciec, gdyż uważał, że drużyna piłkarska jest jak rodzina. Kiedy trzeba było wykazywał zrozumienie. W pewnych sytuacjach nie zadawał pytań, wiedząc, że usłyszy kłamstwo. Jedyne, czego nie tolerował to podważanie własnego autorytetu. Miał też świadomość, że w dzisiejszej piłce większość relacji jest tymczasowa i niektórzy zawodnicy prędzej czy później odejdą z drużyny jak w przypadku "czarodzieja" Ronaldo, czy Beckhama.

David Beckham był jedynym jego graczem, który zrezygnował z klubowej piłki na najwyższym poziomie na rzecz sławy, a Alex czuł się niekomfortowo z jego karierą celebryty. Wściekał się kiedy z jego powodu w kompleksie treningowym pojawiali się fotoreporterzy, a historia z jego nową fryzurą wytrąciła go z równowagi. Pisał, że błędy nie robiły na Davidzie wrażenia i nawet gdy zagrał słaby mecz nie miał poczucia winy. Nie przyjmował krytyki, pobudzając Alexa to nieprzewidywalnych reakcji, które czasem znajdowały swój finał w mediach. I choć pozostali zawodnicy też potrafili doprowadzić go do wrzenia, to do Beckhama miał największy sentyment i był dla niego niemal jak ojciec.

Praca trenera to niekończąca się seria wyzwań, polegająca na planowaniu, strategi, obserwacji i wyciąganiu wniosków. Współpraca wielu ludzi, którzy codziennie muszą pokonywać przeszkody na drodze do wytyczonego celu. Sukcesy i porażki, rozstania i podejmowanie ryzyka. Transfery i wielkie pieniądze. Praca z zawodnikami, którzy mają rożne charaktery, zdolności i oczekiwania. Autor odkrywa kulisy tego zajęcia ukazując wszystkie jego blaski i cienie oraz wpływ na życie prywatne i kontakty towarzyskie.

Książka podzielona jest na rozdziały, w których autor skupia się na określonych zagadnieniach. Niektórym zawodnikom poświęca całe fragmenty, innych wspomina w kilku słowach. Zdarza mu się również przeskakiwać między myślami i skojarzeniami. Dużym plusem publikacji są przypisy, które mniej zorientowanym czytelnikom pomagają poruszać się po lekturze i zrozumieć omawiane kwestie. Nie zabrakło też statystyk i podsumowań.

Myślę, że na tę książkę warto zwrócić uwagę, gdyż niewątpliwie Alex Ferguson jest człowiekiem godnym bliższego poznania, a przebieg jego kariery i kulisy pracy są równie interesujące, co intrygujące. Dla dla fanów wielkiego trenera jest to lektura obowiązkowa, ale nawet ci, co za futbolem nie przepadają, znajdą w tej publikacji wiele ciekawych informacji, a lektura sprawi im dużo przyjemności. Polecam

Za książkę dziękuję portalowi Interia360.pl